Hebdomada XXXII, tempus per annum | 32. neděle v mezidobí |
Intret oratio mea in conspectu tuo: inclina aurem tuam ad precem meam Domine. | Kéž pronikne k tobě má modlitba, nakloň svůj sluch k mému volání, Hospodine |
Domine refugium factus est nobis a generatione et progenie | Pane, jsi pomocníkem v soužení: kdo tě poznal, v tebe doufá. |
Gressus meos dirige Domine secundum eloquium tuum ut non dominetur omnis injustitia Domine | Upevni mé kroky tím, cos řekl, Pane, dej, ať mne neovládne žádná ničemnost. |
Dominus regit me, et nihil mihi deerit: in loco pascuae ibi me collocavit: super aquam refectionis educavit me. | Pán je můj pastýř, nic nepostrádám. |
Ave, verum corpus natum de Maria Virgine: vere passum, immolatum in cruce pro homine. Cuius latus perforatum fluxit aqua et sanguine: Esto nobis praegustatum mortis in examine. O Iesu dulcis! O Iesu pie! O Iesu fili Mariae. | Buď pozdraveno, pravé Tělo, narozené z Marie Panny Vskutku trpící a umučené na kříži pro člověka. Z jehož probodeného boku vytryskla krev a voda. Kéž je okusíme v okamžiku smrti. Ó sladký, dobrý Ježíši, synu Mariin, smiluj se nade mnou. |